Σαν σήμερα (6/3) πριν από 28 χρόνια έφυγε από τη ζωή η Μελίνα Μερκούρη, μία προσωπικότητα παγκόσμιας ακτινοβολίας, που άφησε το ισχυρό αποτύπωμά της στον χώρο της Τέχνης και της πολιτικής.
Η Μελίνα Μερκούρη, η οποία γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1920 ως ηθοποιός είχε βραβευτεί με πλήθος διεθνών βραβείων. Στη συνέχεια, όμως, αποφάσισε να αφήσει το στίγμα της και στην πολιτική.
Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού τα έτη 1981—89 και 1993—94 σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Συνέδεσε το όνομά της με τις προσπάθειες της Ελλάδας για επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
? 28 χρόνια χωρίς τη Μελίνα.#pasok #kinima_allagis pic.twitter.com/WdMjEZBzQS
— ΠΑΣΟΚ (@pasok) March 6, 2022
Πατέρας της ήταν ο στρατιωτικός και πολιτικός Σταμάτης Μερκούρης ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής τόσο με τη δεξιά όσο και με την αριστερά ενώ είχε διατελέσει και υπουργός. Παππούς της ήταν ο μακροβιότερος δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Μερκούρης. Θείος της ο Γεώργιος Μερκούρης ένας από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του εθνικοσοσιαλισμού στην Ελλάδα ο οποίος διετέλεσε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας στην κατοχή.
Εν μέσω του Β Παγκοσμίου Πολέμου αποφασίζει να ασχοληθεί με την υποκριτική. Γίνεται δεκτή στη Δραματική Σχολή από την οποία αποφοίτησε το 1946. Συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο και με τους θιάσους της Κατερίνας και της Μαρίκας Κοτοπούλη. Είναι η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε τον ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά στο «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς που ανέβηκε το 1949 στο Θέατρο Κάρολος Κουν. Αυτός είναι ο ρόλος που την καθιέρωσε.
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγραψε ιστορία καθώς ήταν η «Στέλλα» στην ομώνυμη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη το 1955. Στις Κάννες γνώρισε και ερωτεύτηκε με τον Ζιλ Ντασέν τον οποίο τελικά παντρεύτηκε το 1966. Η φήμη της εκτοξεύτηκε με την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» για την οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ ήταν υποψήφια και για Όσκαρ.
Με την επιβολή της Απριλιανής δικτατορίας η Μελίνα Μερκούρη αυτοεξορίστηκε και χρησιμοποίησε τη φήμη αλλά και τη δυναμική της για να κάνει αντιχουντική προπαγάνδα. «Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα, ο κ. Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας», έλεγε σε συγκεντρώσεις στο εξωτερικό ξεσηκώνοντας κύμα συμπαράστασης.
Όταν έπεσε η χούντα επέστρεψε στην Ελλάδα και στρατεύθηκε στο ΠΑΣΟΚ με το οποίο εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής από το 1977 μέχρι και το 1994 που πέθανε. Ορόσημο της πολιτικής της καριέρας η μάχη που έδωσε ως υπουργός Πολιτισμού για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. «Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ…», έλεγε συχνά. «Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. Όπως υπάρχει ο Δαβίδ του Michael Angelo, υπάρχει η Αφροδίτη του Da Vinci, υπάρχει ο Ερμής του Πραξιτέλη, υπάρχουν οι Ψαράδες στη θάλασσα του Turner, υπάρχει η Capella Sixtina. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα» είχε τονίσει στην ομιλία της το 1986 στην Οξφόρδη, παρουσία μάλιστα του νυν πρωθυπουργού της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον.
Η Μελίνα Μερκούρη άφησε την τελευταία της πνοή, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 6 Μαρτίου 1994, στο νοσοκομείο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης, όπου νοσηλευόταν με καρκίνο των πνευμόνων.
Όπως διαβάζουμε σε σχετική ανάρτηση που έκανε η Έλενα Μακρή Λυμπέρη στον λογαριασμό της στο Instagram «Η Μελίνα Μερκούρη συνάντησε τη βασίλισσα Ελισσάβετ σε φιλανθρωπική εκδήλωση στον κινηματογράφο "Odeon', στην πλατεία Leicester, στο Λονδίνο, το 1960, παρουσία διασημοτήτων, όπως o Yul Brynner, η Claudia Cardinale, o Pat Boone, ο Cliff Richards, ο Peter Sellers. Όταν ήρθε η σειρά της Μελίνας να χαιρετήσει την Ελισάβετ, η ηθοποιός υποκλίθηκε και έδωσε το χέρι της στη βασίλισσα, ενώ άστραφταν τα φλας των φωτογραφικών μηχανών. Την επόμενη ημέρα, ο βρετανικός τύπος μίλησε για σκάνδαλο. Τι είχε συμβεί; Η Μελίνα είχε κάνει το λάθος να χαιρετήσει τη βασίλισσα με το αριστερό χέρι και όχι με το δεξί, όπως ορίζει το πρωτόκολλο…».
Πηγή φωτογραφίας άρθρου: Wikipedia
