Ο Frank Sinatra ήταν ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών και ίσως ο σημαντικότερος τραγουδιστής του 20ού αιώνα.
Στα δισκοπωλεία επανακυκλοφορούν αστραφτερά και καλογυαλισμένα τα βινύλιά του. Στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης έχουν ετοιμάσει από εκθέσεις μέχρι φιλμ και ξεναγήσεις στα στέκια του. Συλλογές με τα καλύτερά του τραγούδια έχουν ήδη πάρει θέση στην χριστουγεννιάτικη αγορά. Στο Μουσείο Γκράμι του Λος Αντζελες η οικογένεια του γέμισε τις προθήκες με άφθονο αδημοσίευτο υλικό: φωτογραφίες, οικογενειακά αναμνηστικά, σπάνιες επιστολές, προσωπικά αντικείμενα, έργα τέχνης.
Οι λέξεις «Ultimate» (απόλυτος), «icon»(είδωλο), «centennial» (εκατονταετηρίδα), «legacy»(κληρονομιά) έχουν περικυκλώσει το όνομά του.
Σπάζοντας όλα τα ρεκόρ Το απόλυτο ίνδαλμά του ήταν ο Μπινγκ Κρόσμπι. Αυτόν πρωτοάκουσε το 1933 και αποφάσισε να γίνει τραγουδιστής. Τί παράδοξο; Δέκα χρόνια μετά, το δισκάκι «There are Such Things» που είχε ηχογραφήσει με τον Τόμι Ντόρσεϊ έριξε από την κορυφή των τσαρτς το ίνδαλμά του που μόλις είχε κυκλοφορήσει το «White Christmas». Η πρώτη του φορά στο Madison Square Garden, το 1943, συνέπεσε με την απόφασή του για σόλο καριέρα. Την ίδια εποχή έσπασε το φράγμα του 1.000.000 αντιτύπων στις πωλήσεις δίσκων του με το τραγούδι «All or Nothing at All».
Αξιολογώντας τον εαυτό του ο Σινάτρα είχε κάποτε στριμώξει την πεμπτουσία αυτής της απίθανης ζωής στην εξής φράση: «Όντας ένας μανιοκαταθλιπτικός 18 καρατίων κι έχοντας ζήσει μια ζωή γεμάτη βίαιες συναισθηματικές αντιφάσεις, παραδέχομαι την ροπή μου στη θλίψη και τις εξάρσεις», είπε. «Ό, τι άλλο έχει ειπωθεί για μένα είναι ασήμαντο. Όταν τραγουδάω είμαι ειλικρινής».
Aπό τις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο Φρανκ Σινάτρα «έβγαλε» δεκάδες δίσκους και συμμετείχε σε δεκάδες ταινίες. Για πολλά χρόνια ήταν ο ηγεμόνας του Χόλιγουντ, του Λας Βέγκας και της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος.
Ο Φρανκ Σινάτρα υπήρξε στενός φίλος του Τζον Κένεντι. Μάλιστα μέσω συναυλίων του βοήθησε σημαντικά στη χρηματοδότηση της νικηφόρας προεκλογικής εκστρατείας του αμερικανού πολιτικού.
Ύστερα όμως από την εκλογή του Τζον Κένεντι τα πράγματα άλλαξαν.
«Οι σχέσεις του τραγουδιστή με τον πρόεδρο άρχισαν να ψυχραίνωνται όταν ο Ρόμπερτ Κέννεντυ ανέλαβε το υπουργείο Δικαιοσύνης και κήρυξε επισήμως τον πόλεμο κατά της ωργανωμένης εγληματικότητας.
Ο Φρανκ Σινάτρα παράλληλα με την τέχνη της μουσικής και του κινηματογράφου ασκούσε με ιδιαίτερη επιτυχία και την τέχνη των επιχειρήσεων, και στον τομέα αυτόν φαίνεται ότι απολάμβανε την στήριξη των ισχυρών φίλων του.
«Η έκθεση του υπουργείου άφηνε να εννοήται ότι ο Σινάτρα ήταν ίσως ανακατεμένος σε ύποπτες «δουλειές» της Μαφίας, στην πολιτεία της Νεβάδας.
»Πραγματικά, στις αρχές του 1960 ο τραγουδιστής είχε το μεγαλύτερο ποσοστό συνιδιοκτησίας του Κάλι – Νέβα – Λοτζ, ενός κέντρου παραθερισμού και χαρτοπαιξίας, στις όχθες της λίμνης Ταχόε»
Ο Σινάτρα όμως είχε ταυτόχρονα την υποχρέωση να ικανοποιεί διάφορα αιτήματα των μαφιόζων φίλων του.
Η πορεία του και η στάση του απέναντι στις επιλογές του αποτυπώνονται πλήρως στους στίχους, ενός από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του Σινάτρα, που έγραψε ειδικά γι’ αυτόν ο Πολ Άνκα, ύστερα από ένα γεύμα που είχαν οι δυό τους μαζί με «δύο τύπους της μαφίας» το 1969.
And now, the end is near
And so I face the final curtain
My friends, I’ll say it clear
I’ll state my case of which I’m certain
I’ve lived a life that’s full
I traveled each and every highway
But more, much more than this
I did it my way
Regrets, I’ve had a few
But then again, too few to mention
I did what I had to do
And saw it through without exemption
I planned each chartered course
Each careful step along the byway
But more, much more than this
I did it my way
Yes, there were times, I’m sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall
And did it my way
